سعید نوری نشاط: در تجربهای که برای سندنویسی در زمینه توسعه روستایی پیش از دوره کرونا با حضور تقریباً همه دستگاهها و نهادهای دولتی و غیردولتی و عمومی داشتیم، متوجه شدم که چه اندازه این گفتگو بین بخشها کافی نبوده است.
به گزارش روابط عمومی پژوهشکده سوانح طبیعی، اولین نشست از سلسله نشستهای تخصصی در حوزه برنامهریزی و توسعه روستایی با عنوان «نشست تخصصی جایگاه توسعه روستایی در برنامه هفتم توسعه کشور» در روز سهشنبه مورخ 10 آبان 1401 بهصورت حضوری و برخط و با حضور حبیب جباری معاون امور برنامهریزی، نظارت و آمایش سرزمین سازمان برنامهوبودجه کشور، محمدرضا رضوانی عضو هیأتعلمی دانشکده جغرافیا دانشگاه تهران و مدیر هسته پژوهشی توسعه روستایی، فرهاد عزیزپور دانشیار گروه جغرافیا و برنامهریزی دانشگاه خوارزمی، حجت ورمزیاری استادیار دانشکده اقتصاد و توسعه کشاورزی دانشگاه تهران، سعید نوری نشاط مشاور علمی طرحهای پیشرفت و آبادانی منظومههای روستایی کشور و جمعی از اساتید و متخصصین این حوزه توسط پژوهشکده سوانح طبیعی و با همکاری هسته توسعه روستایی دانشگاه تهران برگزار شد.
سعید نوری نشاط مشاور علمی طرحهای پیشرفت و آبادانی منظومههای روستایی کشور در نشست بررسی جایگاه توسعه روستایی در برنامه هفتم توسعه کشور که در پژوهشکده سوانح طبیعی برگزار شد، گفت: نکته نخست حائز اهمیت، ضرورت گفتگو بین دستاندرکاران توسعه روستایی در ایران است. در تجربهای که برای سندنویسی در زمینه توسعه روستایی پیش از دوره کرونا با حضور تقریباً همه دستگاهها و نهادهای دولتی و غیردولتی و عمومی داشتیم، متوجه شدم که چه اندازه این گفتگو بین بخشها کافی نبوده است. منافع بخشی برای دستاندرکاران ارجحیت داشت. حتی گفتگو درباره مفاهیم کافی نبوده است. به نظر میرسد که مفهوم روشن و دقیقی از «توسعه» یا «پیشرفت»، آنطور که انتظار میرود، وجود ندارد.
نوری نشاط ادامه داد: ایران کشوری است که نظام متمرکز دارد و درعینحال تلاشهای نامتمرکز بسیاری در جای جای ایران برای برنامهریزی در سطح استان یا شهرستان یا روستاها رخ میدهد (و حتی در طرحهای پیشرفت و آبادانی منظومهها). میدانیم که چه اندازه شرایط و قابلیتها در استانها متفاوت است. تلاش برای برنامهنویسی در سطوح محلی صورت گرفته است.
به نظر ایشان، این تمرینها باید نظاممند شود و شایسته است برنامه هفتم این موضوع جدی را در نظر بگیرد که این تمرینها گسترده شود. مطالبات مردم و دستگاهها در سطح محلی در جای جای ایران متفاوت است درعینحال که نیاز به انسجام و یکپارچگی از ضروریات است.