ابراهیم حق شناس عضو هیات علمی پژوهشگاه بین‌المللی زلزله‌شناسی و مهندسی زلزله: اجرای راهکارهای پایدارسازی دامنه‌های ناپایدار و ایمن‌سازی روستاها منوط به بهره‌مندی از دانش تخصصی و تلفیق آن با تجربیات موفق است.
به گزارش روابط عمومی پژوهشکده سوانح طبیعی، هفتمین نشست از سلسله نشست‌های تخصصی در حوزه برنامه‌ریزی و توسعه روستایی با موضوع شیوه‌های مداخله در روستاهای در معرض خطر سوانح طبیعی توسط پژوهشکده سوانح طبیعی با همکاری هسته توسعه روستایی دانشگاه تهران و با حضور اساتید و صاحب‌نظران حوزه برنامه‌ریزی و توسعه روستایی به صورت حضوری و بر خط برگزار گردید.
در این نشست، ابراهیم حق شناس عضو هیات علمی پژوهشگاه بین‌المللی زلزله‌شناسی و مهندسی زلزله سخنرانی خود را با موضوع شیوه‌های مداخله در روستاهای در معرض خطر زمین لغزش (مثال‌هایی از روستاهای آسیب‌دیده در بارندگی‌های نوروز 1398 ارائه نمود،
ایشان در ابتدا به تبیین مفهوم لغزش و حوادثی که در حوزه زمین‌لغزش در نواحی روستایی ایران و دیگر کشورها رخ داده است، پرداخت.
عضو هیات علمی پژوهشگاه بین‌المللی زلزله‌شناسی و مهندسی زلزله در ادامه، تحلیلی از چگونگی زمین‌لغزش در سیلاب‌های سال 1398 و 1402 کشور ارائه نمود و بیان کرد که به طور کلی دو رویکرد در مواجهه با روستاهای در معرض خطر زمین‌لغزش می‌تواند در نظر گرفته شود، جابجایی روستاهای آسیب دیده و در معرض خطر و اجرای راهکارهای پایدارسازی دامنه‌های ناپایدار و ایمن‌سازی روستا که اتخاذ هر کدام از این دو رویکرد به پارامترهای زیادی مانند ویژگی‌های ناپایداری رخ‌داده یا محتمل، ویژگی‌های کالبدی روستا (تعداد خانوار و جمعیت)، وجود مناطق امن و بی خطر در نزدیکی روستا و مسائل اجتماعی و اقتصادی مترتب بر هر کدام از دو رویکرد بستگی دارد.
ایشان در بخش پایانی صحبت های خود، اجرای راهکارهای پایدارسازی دامنه‌های ناپایدار و ایمن‌سازی روستاها را منوط به بهره‌مندی از دانش تخصصی و تلفیق آن با تجربیات موفق دانست و اظهار داشت که مواجهه با خطر، باید از مسیر نقشه‌برداری اصولی، تحلیل پایداری و تدوین تمهیدات لازم برای پایداری صورت پذیرد.