صدیقه ترابی متخصص حوزه مدیریت منابع آب با ارائه آمار و اطلاعات، تغییر اقلیم را عامل افزایش میانگین درجه هوا و شدت تبخیر و نیز کاهش میانگین بارش و بویژه افزایش وقوع و شدت پدیده‌های حدی معرفی نمود و متذکر شد که با کاهش بارش و افزایش درجه حرارت، میزان منابع آب کاهش یافته و از سوی دیگر برداشت آب با افزایش رشد جمعیت، توسعه شهرنشینی، نیاز به غذا و توسعه کشاورزی افزایش یافته است
به گزارش روابط عمومی پژوهشکده سوانح طبیعی، سی‌وچهارمین نشست از سلسله نشست‌های تخصصی در حوزه مدیریت بحران از سری نشست‌های ویژه تغییر اقلیم با موضوع «تغییر اقلیم، منابع آب و بهره‌برداری پایدار» توسط پژوهشکده سوانح طبیعی و کرسی یونسکو در مدیریت سوانح طبیعی و با حضور بیش از 500 نفر از مسئولان، اساتید و علاقه‌مندان به این حوزه به‌صورت برخط در پژوهشکده برگزار شد.
در این نشست صدیقه ترابی متخصص حوزه مدیریت منابع آب به ایراد سخنرانی به بررسی چالش‌های تغییر اقلیم و ضرورت بازنگری قوانین مرتبط با آب پرداخت.
ایشان در این خصوص با اشاره بر ویژگی‌های سرزمینی، وضعیت آب‌و‌هوایی و واقع شدن 85 درصد کشور در مناطق خشک و نیمه‌خشک و فراخشک اعلام نمود که منابع آب تجدیدشونده در ایران حدود 25 درصد متوسط جهانی است و از توزیع ناهمگون (مکانی و زمانی) بارش به عنوان یکی از عوامل موثر تأثیرگذار در وضعیت منابع آبی کشور یاد نمود.
ترابی با ارائه آمار و اطلاعات، تغییر اقلیم را عامل افزایش میانگین درجه هوا و شدت تبخیر و نیز کاهش میانگین بارش و بویژه افزایش وقوع و شدت پدیده‌های حدی معرفی نمود و متذکر شد که با کاهش بارش و افزایش درجه حرارت، میزان منابع آب کاهش یافته و از سوی دیگر برداشت آب با افزایش رشد جمعیت، توسعه شهرنشینی، نیاز به غذا و توسعه کشاورزی افزایش یافته است که این امر موجب افت آب‌های زیرزمینی، خشک شدن تالاب‌ها و سیلابدشت‌ها، فصلی شدن رودخانه‌ها، تولید ریزگردها و پیامدهایی مانند فرونشست و بویژه از بین رفتن کارکردهای محیط‌زیستی شده است.
این متخصص حوزه مدیریت منابع آب تخصیص بیش از ظرفیت آب در حوضه‌های آبریز، توسعه اقتصادی و تنوع گسترده بهره‌برداران با تقاضاهای مختلف آب، تنزل اکوسیستم‌های آب شیرین و از بین رفتن کارکردهای سیستم رودخانه، تغییر روابط (اندرکنش) و رفتار منابع آب سطحی و زیرزمینی را از پیامدهای تغییراقلیم برشمرد.
ایشان همچنین به منظور پاسخگویی به تقاضاهای جدید بر رویکردی براساس شناخت ارزش اکوسیستم‌های رودخانه‌ها و خدمات محیط زیستی، ضرورت تغییر روش‌های تخصیص آب و حفاظت از دارایی‌ها و کارکردهای محیط زیستی تاکید نمود.
ترابی در انتها پس از تشریح روند تدوین و محتوای پیش‌نویس لایحه قانون آب توسط وزارت نیرو و آسیب‌شناسی محتوایی قانون توزیع عادلانه آب، به مقایسه به‌هم‌پیوستگی مواد قانون توزیع عادلانه آب و ویرایش جدید قانون آب پرداخته و جانمایی مواد در فصول این ویرایش جدید را ارائه نمود. استخراج نواقص قوانین موجود، پایدارسازی حوضه‌های آبریز، ساختار نهادی، مشارکت، شفافیت و پاسخگویی، آمار و اطلاعات و مکانیزم حل اختلاف متناسب از جمله نکات کلیدی مطرح‌شده در این مبحث بود.