داریوش گل علیزاده رئیس مرکز ملی هوا و تغییر اقلیم سازمان حفاظت محیط زیست: در آینده شاهد افزایش امواج گرمایی تابستانی و دماهای رکوردی و خشکسالیهای شدید، افزایش فرکانس بارشهای شدید با قابلیت تولید سیلاب، کاهش تعداد روزهای یخبندان و بارش برف و کاهش ذخیره برفی مناطق کوهستانی، کمبود آب برای فصل خشک در ایران خواهیم بود.
به گزارش روابط عمومی پژوهشکده سوانح طبیعی، سیوهفتمین نشست از سلسله نشستهای تخصصی در حوزه مدیریت بحران از سری نشستهای ویژه تغییر اقلیم با موضوع «تغییر اقلیم، صنایع و سیاستگذاری انتشار گازهای گلخانهای در ایران» توسط پژوهشکده سوانح طبیعی و کرسی یونسکو در مدیریت سوانح طبیعی و با حضور نزدیک به 500 نفر از مسئولان، اساتید و علاقهمندان به این حوزه بهصورت برخط در پژوهشکده برگزار شد.
این نشست با سخنرانی داریوش گل علیزاده، رئیس مرکز ملی هوا و تغییر اقلیم سازمان حفاظت محیطزیست و سید شایان سیف متخصص تغییر اقلیم و پایداری برگزار گردید.
در ابتدای این نشست، داریوش گل علیزاده رئیس مرکز ملی هوا و تغییر اقلیم سازمان حفاظت محیط زیست، در خصوص تغییر اقلیم، چالشها و راهکارها ارائه سخنرانی نمود.
ایشان با بیان اینکه "بدون توجه به تغییرات اقلیمی نمیتوان آینده را ساخت"، آمار قابل تاملی درخصوص رتبه کشور در شدت مصرف انرژی، میانگین مصرف بنزین، سهم انرژیهای تجدیدپذیر، هدر رفت گاز ناشی از فلرینگ (مشعل سوزی)، مرگ و میر منتسب به آلودگی هوا و غیره را بیان نموده و سپس وضعیت انتشار گازهای گلخانهای در جهان و وضعیت ایران از نظر انتشارات کربن را بررسی نمود.
وی پیامدهای اصلی تغییر اقلیم را تغییر در زمان، مکان، شدت و دوره بارش، ذوب شدن یخچالها، اسیدی شدن آبها وآلودگی آب، خاک و هوا، زوال تنوع زیستی، افزایش بیابانزایی، تهدید علیه امنیت غذایی، فرسایش خاک وفرونشست زمین، افزایش آتشسوزی جنگلها و مراتع، افزایش دورههای خشکسالی، افزایش مخاطرات طبیعی از جمله وقوع سیلابهای ویرانگر، آسیب به زیرساختهای کشور، اختلال در صنعت گردشگری و کسبوکار، بروز بیماریهای نوظهور و اثر سوء بر سلامت دانسته و گزارشی از آسیبهای ناشی از تغییر اقلیم در جهان عنوان نمود.
گل علیزاده در ادامه روند آینده تغییر اقلیم در ایران را ترسیم نموده و در این خصوص، مواردی مانند شرایط آبوهوایی متغییر و روند تشدید در ایران، تابستانهای گرمتر و خشکتر، بارش متغییر در فصول سرد و افزایش دورههای خشکی، افزایش دوره گرم سال، کاهش بارشها، افزایش سطح و دمای آب در سواحل جنوبی- متناسب با گرمایش جهانی را از پیامدهای آن برشمرد. وی افزود: در آینده شاهد افزایش امواج گرمایی تابستانی و دماهای رکوردی و خشکسالیهای شدید، افزایش فرکانس بارشهای شدید با قابلیت تولید سیلاب، کاهش تعداد روزهای یخبندان و بارش برف و کاهش ذخیره برفی مناطق کوهستانی، کمبود آب برای فصل خشک در ایران خواهیم بود.
ایشان سپس قوانین ملی و اسناد بالادستی را مورد بررسی قرار داده و به سیاستهای کلی "اصلاح الگوی مصرف" ابلاغی مقام معظم رهبری ناظر بر صرفهجویی در مصرف انرژی و کاهش مستمر شاخص شدت انرژی به حداقل دو سوم تا پایان برنامه پنجم و یک دوم میزان موجود تا پایان برنامه ششم، سیاستهای کلی محیطزیست ابلاغی مقام معظم رهبری در سال 1394 بند (8 ) با موضوع توسعه اقتصاد سبز از طریق صنعت کم کربن- استفاده از انرژیهای پاک - توسعه حملونقل عمومی سبز و غیر فسیلی از جمله برقی -افزایش حملونقل عمومی، برنامه اقتصاد کم کربن مصوب هیات محترم وزیران به شماره 82185 / 50698 مورخ 94/6/25، کاهش گاز ارسالی به مشعل و غیره اشاره نمود.
وی همچنین تاریخچه تشکیل کنوانسیون تغییر آب و هوا را ارائه نموده و و با استناد به ماده 3 آییننامه اجرایی کنوانسیون تغییر اقلیم، بخشهای مختلف کارگروه ملی تغییر آب و هوا را تشریح نموده و درخصوص وظایف دستگاهها طبق ماده 5 آییننامه توضیح مبسوطی ارائه نمود. ایشان سپس روشهای اقدامی را در دو بخش کاهش اثرات و سازگاری تشریح و به برنامه راهبرد ملی تغییر اقلیم و نحوه تدوین و تصویب آن اشاره نمود.
گل علیزاده در خصوص اجرای پروژه تغییر اقلیم و مسئولیت ملی در کشور فعالیتهای دارای اولویت سازمان حفاظت محیط زیست را در زمینه تغییر اقلیم، به شرح ذیل در چهار حوزه اصلی قابل تقسیمبندی نمود: 1-دورههای آموزشی و اطلاعرسانی در زمینه تغییر اقلیم برای جوامع مختلف هدف، 2-ظرفیتسازی جهت ارتقاء زیرساختهای آماربرداری موجودی انتشارات گازهای گلخانهای در کشور، 3-مطالعات اولویتهای سازگاری و ارتقاء تابآوری در کشور، 4- مطالعات اقتصادی تغییر اقلیم و به ارائه جزئیات هریک پرداخت.
ایشان در ادامه به چالشهای موجود در حوزه تغییر اقلیم پرداخته و سپس اقدامات و برنامههای دردست انجام از جمله پیگیری تصویب تدوین برنامه جامع مدیریت تغییرات اقلیمی (درج لایحه در برنامه هفتم توسعه)، بازنگری برنامه راهبرد ملی، تهیه موجودی انتشار گازهای گلخانهای، تهیه برنامه ملی سازگای با اثرات تغییر اقلیم، تدوین پروپوزال فاز دوم برنامه آمادهسازی کشور به منظور بهرهمندی از صندوق اقلیم سبز، تدوین برنامه ملی سازگاری در فاز دوم، بروزرسانی برنامه اقدام و عمل فناوری، ظرفیتسازی گروههای علمی در خصوص تغییر اقلیم را ذکر نمود و در پایان ظرفیتسازی جهت استفاده از سازوکار توسعه پاک (بکارگیری انرژیها و فناوریهای پاک) را یکی از سیاستهای کلی کشور در خصوص تغییر اقلیم برشمرد.