محمدحسن نامی: امروزه اساتید ارزشمندی داریم که می توان با همراهی، کار علمی و همکاری به نقطه قوت برسیم تا ببینیم علم به ما چه می گوید تا بر همین اساس حرکت و موانع را برطرف کنیم تا سلامتی را برای کشور و مردم فراهم کنیم.
به گزارش روابط عمومی پژوهشکده سوانح طبیعی، بیستویکمین نشست از سلسله نشستهای تخصصی در حوزه مدیریت بحران با عنوان «تحلیل مخاطره گردوخاک و طوفان گردوخاک» در روز دوشنبه دوم خردادماه 1401 توسط پژوهشکده سوانح طبیعی و کرسی یونسکو در مدیریت بلایای طبیعی با حضور نزدیک به 500 نفر از مسئولان، اساتید و علاقمندان به این حوزه به صورت برخط برگزار شد.
در این نشست که به صورت برخط برگزار شد، محمدحسن نامی رئیس سازمان مدیریت بحران کشور درباره مخاطره گرد و خاک و طوفانهای ناشی از آن اظهار کرد: اگر خواستار آسایش باشیم، در کنار علم به دست می آید و به جز علم راه دیگری وجود ندارد.
نامی ضمن تبریک پیروزی بسیار غرور آفرین بیت المقدس، گفت: ریزگردها سابقه بسیار طولانی دارد و به 1914 باز میگردد.
وی با بیان اینکه در سال 1363 در محدوده دهلران در خط مرزی حمله با عراق بودیم گفت: قصد داشتیم به سمت شلمچه حرکت کنیم که در حالت معمولی سه تا چهار ساعت زمان میبرد تا به محل مورد نظر برسیم اما زمانی که به عبدلخان رسیدیم، پر از ریزگرد بود و چشم چشم را نمیدید و مجبور شدیم شب به حرکت خود ادامه دهیم.
رییس سازمان مدیریت بحران کشور با بیان اینکه پدیده ریزگردها موضوع جدیدی نیست و ادامه خواهد داشت، گفت: هر چه تغییرات اقلیمی در جهان افزایش پیدا میکند، ریزگرد ها نیز بیشتر خواهند شد. راهکاری وجود دارد که هم کشور خود و کشورهای همجوار را به سمت توسعه فضای سبز هدایت کنیم و راه دیگری ندارد.
نامی گفت: باید فضای سبز کشور را افزایش دهیم. حداقل باید از امسال آغاز کنیم و سالی 150 هزار هکتار به فضای سبز کشورمان اضافه کنیم. این امکان وجود دارد که بتوانیم حداقل ریزگردهایی که منشا داخلی دارند را کاهش دهیم. با توجه به شرایط جدید کشاورزی جهان این امکان وجود دارد.
رییس سازمان مدیریت بحران کشور ادامه داد: راهکار دوم همگرایی منطقه است. اگر بتوانیم نقشه راهی تهیه کنیم که هماهنگ باشیم، می توانیم ریزگردها را کنترل کنیم. یکی از راهکارها ایجاد کانال بینالمللی ما از خلیج فارس، کشور عراق، سوریه به دریای مدیترانه است.
نامی ادامه داد: ما نیز مثل سایر کشور های جهان در یک تنش آبی قرار داریم. یکسری رودخانههای ورودی و خروجی داریم که خروجیها عموما در غرب کشور هستند. بیش از 50 رودخانه دائمی و غیر دائمی داریم که عموما آب های خروجی ما بیشتر به سمت عراق است. طرحهای متفاوتی بود که آبها را برگردانیم اما نگاه همگرایی به این سمت بود که آبها را مثل ترکیه نبندیم. بر اساس کنوانسیون حقوق بینالملل آبها و همچنین دریاها میتوانیم هم علیه ترکیه و هم افغانستان اقدام کنیم.
وی اظهار کرد: افغانستان برابر قرارداد 1350 باید در هر ثانیه در هیرمند 50 متر مکعب آب به ما تحویل دهد و این حقوق ما است و قوانین بینالملل نیز آن را پشتیبانی می کند.
رئیس سازمان مدیریت بحران کشور ادامه داد: بر اساس بررسیهای میدانی هشت کانون ریزگرد در عراق وجود دارد که عموما تاثیرپذیری از همین کانونها است. باید با همکاری با عراقیها این کانونها را پوشش دهیم. این کار با استفاده از فضای سبز، مالچ پاشی، شنریزی و.. میتواند باشد. مشخص است هر زمانی که باد شدید بوزد، ریزگردها به سمت کشور ما حرکت می کنند چرا که بادهای ما عموما غربی و شرقی است.
وی با اشاره به آسیبهای زیاد ریزگردها گفت: زمانی که ریزگردها به سمت استانهای شمالی میروند، به دلیل رطوبت بعد از چند روز شسته میشوند اما زمانی که به سمت زاگرس میروند، اینچنین نمیشود. در نتیجه اگر ریزگردها نمکی باشد عمل تعریق را از درختان سلب میکند و دیگر درخت نمیتواند به خوبی تعریق کند. در این شرایط ساقه درخت طی 20 تا 25 روز ناتوان میشود و سوسکهای ساقه درختان حرکت میکنند و درختان را میخورند و وزش باد شدید موجب افتادن ساقههای خشک میشود. امروزه اساتید ارزشمندی داریم که می توان با همراهی، کار علمی و همکاری به نقطه قوت برسیم تا ببینیم علم به ما چه می گوید تا بر همین اساس حرکت و موانع را برطرف کنیم تا سلامتی را برای کشور و مردم فراهم کنیم.
نامی اظهارکرد: منابع طبیعی برای این است که مردم بتوانند راحت زندگی کنند پس باید بتوانیم با حرکتی گروهی و جهادی آسایش را برای مردم فراهم کنیم. تقاضای من از اساتید این است که به این نقطه برسیم همچنین باید از ظرفیت دانشگاهها استفاده کنیم تا گامی در خصوص رفع چالشهای مخاطرات برای ایران و در نوع انساندوستانه برای کشورهای همسایه برداریم. امیدواریم زیست بوم را برای زندگی بهتر آماده کنیم.
رئیس سازمان مدیریت بحران کشور در پایان ضرورت برگزاری همایشهای بینالمللی و منطقهای را خاطرنشان کرد و گفت: باید بتوانیم آنها را نیز درگیر و ذهن نخبگان را جذب کنیم. اگر بتوانیم از کشورهای منطقه برای برگزاری همایش به صورت حضوری یا برخط دعوت کنیم، بسیار مناسب خواهد بود.