امیرحسین گرکانی: از بین رفتن هویت روستایی و شهری شدن مناطق روستایی از مهم‌ترین چالش‌هایی است که نواحی روستایی از آن رنج می‌برد و این عامل باعث شده روستاها در ایران به شهرهای کوچکی تبدیل شود.
به گزارش روابط عمومی پژوهشکده سوانح طبیعی، دومین نشست از سلسله نشست‌های تخصصی در حوزه برنامه‌ریزی و توسعه روستایی با عنوان «آسیبشناسی توسعه روستایی در ایران با تأکید بر طرح‌های آبادانی و پیشرفت منظومه‌های روستایی» در روز سه‌شنبه مورخ 8 آذر 1401 به‌صورت حضوری و برخط و با حضور فرهاد عزیزپور دانشیار گروه جغرافیا و برنامه‌ریزی دانشگاه خوارزمی، سید امیرحسین گرکانی؛ دانشیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز و رئیس پژوهشکده سوانح طبیعی، سعید نوری نشاط؛ تسهیلگر برتر حوزه توسعه روستایی، اصغر طهماسبی استادیار دانشکده علوم جغرافیایی دانشگاه خوارزمی و جمعی از اساتید و متخصصین این حوزه توسط پژوهشکده سوانح طبیعی و با همکاری هسته توسعه روستایی دانشگاه تهران برگزار شد.
در ادامه این نشست، امیرحسین گرکانی رئیس پژوهشکده سوانح طبیعی به تبیین چالش‌ها و فرصت‌های پیش‌روی توسعه سکونتگاه‌های روستایی پرداخت.
ایشان در ابتدای صحبت‌های خود به اهداف و رویکردهای توسعه نواحی روستایی بعد از انقلاب اسلامی اشاره کرد و فقرزدایی، رفع محرومیت‌های اجتماعی و ارتقای سطح اجتماعی را از مهم‌ترین اهداف توسعه و به‌کارگیری از قوای دولتی و مردمی برای سامان زندگی روستایی را از مهم‌ترین رویکردها در این زمینه دانست.
گرکانی در ادامه صحبت‌های خود به ابهامات موجود در مفاهیم توسعه اشاره کرد و گفت: بررسی آماری در کشورهای مختلف بیانگر کاهش جمعیت روستایی و افزایش شهرنشینی می‌باشد و این فرایند در کشور ایران هم مطابقت دارد. گرکانی در بخشی دیگر از صحبت‌های خود، از بین رفتن هویت روستایی و شهری شدن مناطق روستایی از مهم‌ترین چالش‌هایی که نواحی روستایی از آن رنج می‌برد، عنوان کرد که این عامل باعث شده تا روستاها در ایران به شهرهای کوچکی تبدیل شود.
ایشان در انتها، نبود برنامه‌های هماهنگ و کلان توسعه روستایی و اختلال در برنامه‌ها را از مهم‌ترین چالش‌های حال حاضر نواحی روستایی بیان داشت که می‌تواند باعث بی‌نظمی شود و درنهایت راهبرد رفع این مشکلات بهره‌مندی از الگوهای موفق داخلی و خارجی و توجه به ماهیت ارتباطی مناطق روستا شهری می‌باشد و بر همین اساس اجرای صحیح و مطلوب طرح منظومه‌های روستایی می‌تواند باعث تحقق این راهبردها شود و این امر مستلزم توجه به پارادیم‌های مشارکتی در فرایندهای تبیینی طرح‌ها می‌باشد.