نشست شیوههای مداخله در روستاهای در معرض خطر سوانح طبیعی توسط پژوهشکده سوانح طبیعی با همکاری هسته توسعه روستایی دانشگاه تهران، انجمن جغرافیا و برنامهریزی روستایی با حضور اساتید و صاحبنظران حوزه برنامهریزی و توسعه روستایی به صورت حضوری و بر خط برگزار گردید.
به گزارش روابط عمومی پژوهشکده سوانح طبیعی، هفتمین نشست از سلسله نشستهای تخصصی در حوزه برنامهریزی و توسعه روستایی با موضوع شیوههای مداخله در روستاهای در معرض خطر سوانح طبیعی توسط پژوهشکده سوانح طبیعی با همکاری هسته توسعه روستایی دانشگاه تهران و با حضور اساتید و صاحبنظران حوزه برنامهریزی و توسعه روستایی به صورت حضوری و بر خط در روز دوشنبه مورخ 16 مرداد 1402 برگزار گردید.
در ابتدای این نشست، فرهاد عزیزپور، دبیر علمی نشست ضمن خوشآمدگویی به شرکتکنندگان، بیان نمود که یکی از مهمترین چالشهای نواحی روستایی، مخاطرات محیطی بطور عام و مخاطرات طبیعی به طور خاص میباشد و در این بین توجه به سیاستها، تحلیل خطر، پایدارسازی و شناخت شیوههای مداخله و رویکردهای اجتماع محور بسیار حائز اهمیت است.
در ابتدای نشست، دکتر عزیز پور ضمن معرفی 4 سخنران نشست، پرسشهای کلیدی در ارتباط با محورهای نشست را بیان نمود
1- ارزیابی شما از سیاستها و جهت گیریهای دولت با تاکید بر جایگاه بنیاد مسکن در حوزه مدیریت سوانح طبیعی چگونه است؟
2- دیدگاه شما به جایگاه اجتماعات محلی یا روستاییان در فرآیند برنامهریزی پیشگیرانه در روستاهای در معرض سوانح طبیعی چیست؟
3- کدامین معیارها و شاخصها برای شناسایی و اولویتبندی روستاهای در معرض خطر باید مورد توجه قرارگیرند؟
4- شیوههای مداخله در روستاهای در معرض خطر سوانح طبیعی چیست و چه ارزیابی از این شیوهها باید صورت گیرد.
سید امیرحسین گرکانی، رئیس پژوهشکده سوانح طبیعی نیز در این نشست، به تبیین مفهوم ایمنی پرداخت و مثالهایی موفق از ایمنسازی روستاهای در معرض خطر سوانح طبیعی مانند روستای کالپوش به عنوان راهکار و راهبرد اساسی برای مقابله با خطر در مناطق روستایی و جابهجایی را به عنوان آخرین راهکار بیان نمود.
گرکانی چند نکته را در خصوص ایمنسازی خاطر نشان ساخت:
- لزوم تغییر نگاه دهیاریها نسبت به ایمن سازی به صورت علمی
- لزوم نگاه ایمنی در الحاقات به روستاها
- لزوم توجه به پهنهبندی خطر با نگاه چند مخاطرهای
در بخش انتهایی نیز، نشست حاضرین سوالات خود را در رابطه چگونگی مداخله در روستاهای معرض خطر و جایگاه آموزش و جوامع محلی در پیشگیری و مدیریت مخاطرات، مطرح نمودند.